NƏĞMƏLİ POEZİYA

ANA DİLİM

Xalqımın qiymətli xəzinəsisən,

Dillərin içindən seçilən dilim.

Qədimdən də qədim,el imzasısan,

Damarda qanimsan,ey Ana dilim.

Düşmənə damğa tək dağ basanımsan,

Yurdumun Şimallı,Cənublu dili.

Vahidsən, bölünməz tam Azərbaycansan,

Cismimdə canımsan,ey Ana dilim.

Körpəyə laylasan beşik başında,

Ana dodağından süzülən dilim.

Hər qalib yurddaşmın imza qoyduğu

Səslənən Himnimsən ,ey Ana dilim.

Yollara mayaksan ,yolçuya yoldaş,

Sən tarix yaddaşım, basılmaz elim.

İmzalar içində imzamsan mənim,

Bitməyən duamsan ey Ana dilim.

AZADLIĞIN RƏMZİ BAYRAQ

Dalğalan sən göy üzündə, azadlığın rəmzi bayraq,

Qürur ilə yırğalan sən, Şəhid qanlı, şanlı bayraq.

Sən illərin əmanəti, babalardan bizə miras,

Sən yararaq əsarəti göy üzünü bəzən, bayraq.

Sən enmə, hey dalğalan ki, Şəhidlər göylərdən baxır,

Zəfər çalan ordumuzun tapdağından düşmən axır.

Yüksəklərdə ol ki, görsün səni yaxınlar, uzaqlar,

Qürur ilə baxır sənə yol ötən böyük uşaqlar.

Ucadan da ucal bayraq, sən millətin namus arı,

Arzum budur zamanında bəzə o tayda diyarı

Tarixdən boylanır, baxır neçə igid, nər oğullar,

Sənin qiymət dəyərini Şəhid övlad verən anlar.

Sən yüzlərin arzususan, sən minlərin arzususan,

Sən əllərin bəzəyisən, sən ellərin bəzəyisən.

Sən yurdumun azadlığı, düşmən bağrın yaranımsan,

Xalqım sənin keşiyində, ucal daim, dalğalan sən.

Bir kərə yüksələn bayraq enməz bir də başını, bil,

O taydan həsrət boylanır Təbriz, Culfa, yurd Ərdəbil.

Boylanıb baxır şimala, baxır o taydan bu taya,

Bizdən kömək gözləyirlər, çağırır artıq haraya.

Yaşıl rəngin yurd rəngidir islam rəngi,

Vətən rəngi, Ucaldı Zəfər Günündə sənlə birgə göyə Cəngi.

Mavi rəngin səma rəngi daim açıq, aydın olsun,

Göy üzündə doğan Hilal, ulduz qoy sirdaşın olsun.

Al rəngin Şəhid qanıdır tarixlərə möhür vuran,

Üçrəngli bayrağınla sən daim yaşa AZƏRBAYCAN.

DÜNYAM QAL MƏNİM

Dünyamı hədiyyə verirəm sənə,

İstəsən sahibi sən olacaqsan.

Sən dünya durduqca, dünya qoynunda,

Elə dünyam kimi hey qalacaqsan.

Dünyamı hədiyyə verirəm sənə,

Onun dağı sənin, düzü də sənin.

Dənizi, bulağı,axan çayı da,

Golü, şəlaləsi, özü də sənin.

Dünyamı hədiyyə verirəm sənə,

Çiçəyi də sənin, gülü də sənin.

Meşəsi,zəmisi, güllü çəməni,

Qızılgül qoynunda bülbülü sənin.

Dünyamı hədiyyə verirəm sənə,

Nəğməsi da sənin, sözü də sənin.

Bircə xahişim var əgər mümkünsə,

Dünyamı bəzə sən, dünyam qal mənim.

BAĞIŞLA

Bağışla ki ulduz ola bilmədim,

Hər gecəndə göydə doğa bilmədim.

Bağışla ki, sənlə ola bilmədim,

Sənsiz ikən sənsiz qala bilmədim.

Bağışla ki, bir qışın buz səhəri,

Doğdum səhər çıxan yetim ay kimi.

Bağışla ki ,qəlb evini odladım,

Oxun atıb peşman bacan yay kimi.

Bağışla ki, susuz çaya döndüm mən,

Mənzil ikən məcradan qurudum mən.

Bağışla ki tüstüm boğdu gözlərin,

Odun ikən odsuz qalıb söndüm mən.

Bağışla ki,səni sənsiz gömdüm mən,

Sevgim dondu bu qışın buz səhəri.

Bağışla ki, odsuz qalıb söndüm mən,

Ülviyyə MƏHƏMMƏD.